Kαλημερα στο Μετσοβο,ξημερωσε ακομα μια ηλιολουστη ημερα(παραξενο βεβαια το σερι τοσων καλων ημερων αυτην την εποχη!)
Εμπρος λοιπον να χαρουμε την μερα.Μας περιμενουν η Βαλια Καλντα και τα Βλαχοχωρια της περιοχης
Στο πρωϊνο ησυχο Μετσοβο ο ηχος μιας Αfrica στους γυρω δρομους ξεχωριζε απο μακρια.Βγηκα να καλωσορισω τον 4ο συνταξιδιωτη ο οποιος εφτασε κουρασμενος μεν,αλλα ευτυχης για το τι θα ακολουθησει στα βουνα
Ξεκινησε 2 τα ξημερωματα απο Αθηνα,βαρεθηκε λιγο την ζωη του στην εθνικη και ηρθε απελπισμενος για να πιει εναν καφε.Εξοφλησαμε το δωματιο μας,μιλησαμε λιγο για τους δρομους της περιοχης(μας διαβεβαιωσε οτι ολοι οι δρομοι ειναι ανοιχτοι,ελλειψη βροχης γαρ) και σιγα σιγα το team μαζευτηκε στο παραδοσιακο καφενεδακι για πρωϊνη ενημερωση-χαρτογραφηση και γενικο μπλα μπλα.
Με μεγαλη μου χαρα ακουσα πολλους παππουδες ακομα να μιλανε την παραδοσιακη βλαχικη διαλεκτο(μακρινη συγγενη της Ρουμανικης γλωσσας) και χαΛΛΛΛΛαρα κατα τις 10 κινησαμε(αφου πληρωσαμε το "ευτελες"ποσον των 3 ευρω για φραπε σε μικρο ποτηρι...) αφησαμε την πολη-μη βαζοντας βενζινη αφου θα βαζαμε στην Μηλια,κακως βεβαια οπως αποδειχτηκε-με προορισμο Βαλια Καλντα
Τελικα στην Μηλια το πρατηριο που θυμομουνα ειχε κλεισει και τελικα φτασαμε στην Κρανια για να πετυχουμε βενζιναδικο.
Στο βενζιναδικο στην Κρανια και μεχρι να γεμισουνε ολοι καυσιμο ασχοληθηκαμε με μικροδουλιτσες στα μηχανακια.Αλλοι βαλαμε λιγο σπρεϊ στις ταλαιπωρες αλυσιδες ημων(ας ειναι καλα ο Κωστας που εφερε μαζι) και ο Βασιλης εξακολουθουσε να ψαχνει τροπο να δει αξιοπιστα ποσα λαδια ειχε το μηχανακι του,μιας και εδειχνε οτι σταθμη ηθελε οποτε ηθελε
Την εισοδο της Βαλια Καλντα απο Κρανια δεν την ειχα κανει,οποτε δεν ηξερα τιποτα απο την διαδρομη(εξίσου ομορφη απο οτι εμαθα εκ των υστερων) και ετσι κινησαμε να κανουμε τα 12χλμ πισω μεχρι την διασταυρωση για Βαλια Καλντα απο την Μηλια
Δεν αργησαμε να φτασουμε στον χωματοδρομο που σηματοδοτει την εισοδο του Εθνικου Δρυμου και ευθυς τα μετα τα πρωτα 1-2 χλμ αρχισαν τα ομορφα
Ο δρομος εχει απο μονος του σιγα-σιγα να παραδιδεται στα στοιχεια της φυσης και περισσοτερο μοιαζει σαν ενα διαρκες κροκαλορεμα που κατεβαινει εως τον πυρηνα του Δρυμου στο Αρκουδορεμα.Η συνταγη γνωστη:Ορθιοι στα μαρσπιε,σφιχνουμε με τα ποδαρακια μας το μοτοσυκλετακι μας(εκτος του Βασιλη του οποιου η μια μποτα...ψηθηκε απο την εξατμιση του Χασκυ και ουτε σκεψη για σφιξιμο τα γονατα!)
Υπο αλλες συνθηκες ο δρομος θα εθεωρειτο δυσκολος αλλα μετα απο την "περιποιηση" που ειχαμε δεχτεαι απο τα κοτρωνια στα Τζουμερκα,αυτο εμοιαζε λεωφορος.Βεβαιως τα πραγματα θα ηταν απειρως πιο ενδιαφεροντα(και...γλυστερα) αν ειχαμε και λασπη παρεα με τον ξεροχειμαρο.Αλλα ας το αφησουμε για μιαν εταιραν φορα(που θα λεγε κι ο Ζηκος!) και ας επικεντρωθουμε στο οργιωδες δασος μαυροπευκων,ρομπολων και οξιας που συνθετουν το κατα βαση μικτο δασος του Δρυμου
Μετα απο λιγη ωρα τα παιδια παιζη(και...φωτογραφιζη!βεβαιως-βεβαιως!)στο Αρκουδορεμα.
No comments:
Post a Comment