Στο θεμα μας τωρα η Αρτοτινα εκτος απο σταση για καφεδακι στην πλατεια στο καφενειο που συχναζουν οι κυνηγοι,ειναι και σημειο ανεφοδιασμου στο mini market λιγο πιο πανω.Ενα μαγαζακι απο τα παλια,με βαρελια χυμα προϊοντα και την γνωστη υγρασια ποπυ εχουν τα κατωγια να αιωρειται στον αερα.Οι φιλοξενοι ιδιοκτητες μας ανοιξαν την διαθεση,μιας και ο παππους μας καλεσε να φαμε μαζι και η γιαγια μας πηγε πιο διπλα για να παρουμε το 20λιτρο μπετονι με την βενζινη.Μοιρασαμε 10 λιτρα στο 690 και τα αλλα 10 στο 950,μιας και το Husky(ενεκα του μεγαλου ρεζερβουαρ δεν ειχε αναγκη απο μαγικο υγρο)
Ολα τα λεφτα οπως ειπαμε ο παππους(που μας ειδοποιησε οτι ο δρομος που θελαμε να παμε απο Οξυα-Λευκα-Μανδρινη ειναι...διεθνης κατσικοδρομος!) αλλα και η γιαγια η οποια χρονια τωρα φυλαττει Θερμοπυλας και μας εχει σωσει εκει πανω απο το να μεινουμε απο βενζινη,καθως τα βενζιναδικα δεν αφθονουν στην περιοχη.Να'σαι καλα γιαγια και ορθια σαν τα ψηλα βουνα!(ειχε και τον Σωτηρη που την κυνηγαγε για φωτογραφηση!)
Σας εχει συμβει μια διαδρομη που δεν την εχετε και για τποτε το ιδιαιτερο να αποδεικνυεται σουπερ?Αυτο ακριβως ειναι η διαδρομη(διεθνης κατσικοδρομος οπως προειπαμε!) απο την Αρτοτινα εως την ασφαλτο στους Σταβλους.Βλεποντας τον χαρτη δεν σου γεμιζει το ματι ειναι η αληθεια.Αλλα η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη.Το πρωτο γρηγορο κομματι ασφαλτινο απο Αρτοτινα κατεβαινει στον Ευηνο,περναει απεναντι Γραμμενη Οξυα,μετα Λευκα και σταματαει λιγο εξω απο την Μανδρινη(Παλουκοβα).Ως εδω καλα,χαλαρα,ωραιο στροφιλικι και πολλα ανεβα-κατεβα.Μετα αρχιζει η..κολαση!Αποτομο κατεβασμα με σαθρη πετρα(και πολλη λασπη οταν εχει βρεξει) εως το Καψαλορεμα και μετα δασικος δρομος(αλλα τι δρομος!).Πηχτρα στο ελατο και σε ανηλιαγη πλαγια με την υγρασια του δασους να ειναι αισθητη.Το δρομακι ισα ισα επιβιωνει αναμεσα στα δεντρα και στις φτερες και για να γινει ακομα πιο ωραια η κατασταση ενα σωρο δοασταυρωσεις ειναι εκει για να κανουν τον προσανατολισμο χαος.Ευτυχως το Garminακι μας περασε με επιτυχια το πρωτο δυσκολο τεστ πλοηγησης και σε ολες τις διασταυρωσεις μας εδειξε τον σωστο δρομο!
Τον σωστο δρομο ομως...εχασε η ντιζα συμπλεκτη στο Χασκυ του Βασιλη που κοπηκε στο πλεον καταλληλο σημειο,στην μεση δηλαδη μιας κολασμενης ανηφορικης στριφτερης διαβασης.Αυτο ηταν το πρωτο "απροοπτο" που μας βρηκε στο ταξιδι.Κατεβασμα απο τα μηχανακια,ελεγχος,εντοπισμος σπασμενης ντιζας συμπλεκτη και μικρη συσκεψη.Ο Βασιλης ειχε-για καλη του τυχη-προβλεψει ενα τετοιο ενδεχομενο και παραλληλα με την παλια ντιζα ειναι βαλει και μια καινουργια στηριγμενη με ζιπακια στην παλια.Ως εδω καλα,αλλα για να βγει η ντιζα επρεπε να βγει το δεξι καπακι,και μετα με ενα 13αρι μπορουσαμε να λασκαρουμε την ντιζα στην βαση της για να βγει.Αλλα μαλλον το μεγλυτερο προβλημα ηταν η πολλη θερμοκρασια στην περιοχη-λογω της εξατμισης που περναει απο κοντα-και επομενως η δυσκολια να μπει χερι στην περιοχη.Οποτε επρεπε να περιμενουμε λιγη ωρα να...κρυωσει το γλυκο!Με την ωρα να αρχιζει να πιεζει-ηταν περασμενες 4-εφτασε η ωρα να επιστρατευθει η μαγικη αλουμινενια βαλιτσα-εργαλειοθηκη του ΚΤΜ.Βγηκαν οι σειρες με τα καρυδακια,η καστανια και τα γαντια μηχανικου με τα οποια ο Βασιλης μπορουσε να δουλεψει και να βγαλει το φιλτροκουτι για να εχει προσβαση στον χωρο της βασης της ντιζας.No worries,μεσα σε ενα τεταρτακι με τα καταλληλα εργαλεια μπηκε η κανουργια ντιζα και ειμασταν ετοιμοι για να συνεχισουμε την ομορφη διαδρομη μας προς την ασφαλτο που ενωνει την Δομνιστα με το Κρικελλο.
No comments:
Post a Comment