Αντε να ανεβουμε στα μηχανακια να παμε Αετομηλιτσα απο τον κεντρικο πατημενο χωματοδρομο που παει απο τα Μουτσαλια,και ειχαμε κανει εχτες...
Ή μηπως οχι?Εναλλακτικη διαδρομη?Ο χαρτης δεν εδειχνε δρομο,αλλα εκει στο χωριο μας ειπαν οτι εχουν ανοιξει τον "παλιο" δρομο-μονοπατι που παει
Αετομηλιτσα...απο τα κορφοβουνια!Κι απο που παμε?
"Ανεβαινετε τον δρομο που σας δειχνω με το χερι και μετα τα μαντρια κανετε αριστερα!"
Βουρ λοιπον,αρχιζουμε να ανεβαινουμε τον ζορικο χωματοδρομο,γεματο λουκια και κοφτη πετρα.Περναμε κατι μαντρια,καλα παμε λεμε,και συνεχιζουμε,συνεχιζουμε,συνεχιζουμε...
Μεχρι που φτανουμε σε ενα πλατωμα παρεα με κατι γελαδια,οπου ο δρομος ειναι εμφανες οτι σταματαει!
Εχει ερχισει να νυχτωνει για τα καλα και κανουμε βολτες στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα(και τα φωτα των μοτοσυκλετων μας!)
Το μερος μαγικο,αλλα ασχετο με εκει που θελουμε να παμε.Προ πολλου εχουμε βγει απο καθε δρομο που εχει το GPS και αποφασιζουμε να γυρισουμε προς την Γραμμοστα
και απο εκει να παρουμε τον ευκολο δρομο για Αετομηλιτσα..
Για καλη μας τυχη(για...χιλιοστη φορα!) στο κατεβασμα συναντησαμε ενα αγροτικο που ανεβαινε να μαζεψει το κοπαδι με τα γελαδια.Ρωτησαμε τον βοσκο ποιος ειναι ο δρομος για Αετομηλιτσα.
Μας εστειλε σε μια διασταυρωση πιο κατω,που στριψαμε δεξια και-με το σκοταδι να εχει πεσει για τα καλα-να ανηφοριζουμε προς τις κορυφες,που επρεπε να περασουμε αναμεσα για να βγουμε Αετομηλιτσα.
Κανενας χαρτης δεν εχει αυτον τον δρομο.Ειχε ανοιχτει προσφατα απο γκρεϊντερ.Με μια σχετικη επιφυλακτικοτητα στην αρχη(ειχε νυχτωσει,το GPS ειχε μεινει σχεδον απο μπαταρια και επρεπε να κανουμε νυχτερινη
μονοπαταδα υπο το φως των προβολεων μας)συνεχισαμε.Η Ειρηνη μπηκε μπροστα(ειχε παρει το "κολλαϊ" απο το νεο 640 της!) και ακολουθησαμε.Ο χαρτης που ακολουθει ειναι της κοινοτητας Αετομηλιτσας(καναμε το μονοπατι με την κοκκινη γραμμη στον χαρτη)
μιας και δρομος οπως ειπαμε δεν υφισταται στον χαρτη της Αναβασης!
O δρομος απλα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ!Ακομα και την νυχτα το καταλαβαινες.Μενει γαντζωμενος(με συνεχες μοτιβο κατεβαινω ζορικο κατηφορι-περναω ρεμα-αμεσως ανηφορα με πετρα) επανω απο απυθμενα γκρεμια(ευτυχως που τον καναμε νυχτα
και δεν ειχαμε και αυτην την τρομαρα!).Ειχα και μια επιτυχια σε ενα ανηφορικο με λουκι,τρωγοντας μια σκασια την ωρα που εδωσα γκαζι να βγω απο το λουκι.Τα Sahara δεν εχουν ικανο τακουνι για να βγουν προσφυση σε λασπολουκι
και ετσι προσγειωθηκα-χωρις παρατραγουδα-στο μαλακο γρασιδι παραπλευρως του δρομου.Ευτυχως απο την μερια του δρομου που δεν ηταν προς το γκρεμι.
Δεν εχω λογια να περιγραψω την ομορφια αυτου του-σχεδον-μονοπατιου.Ο συνδυασμος περιπετειας(νυχτα σε αγνωστη διαδρομη πανω στην κορυφογραμμη) αλλα και το οτι ειχαμε την ευτυχη συγκυρια να κανουμε αυτην την διαδρομη σαν παρεα,κατω απο ενα υπεροχο
φεγγαρι,με μονα φωτα αυτα των μοτοσυκλετων μας,για μενα τουλαχιστον βαζει αυτην την διαδρομη αναμεσα στις κορυφαιες που εχω κανει
Προσοχη ομως:Μιλαμε για ζορικη διαδρομη(μεγαλα μηχανακια με οχι εμπειρους αναβατες μπορει να μπλεξουν ασχημα εκει!),με τρελλο ανηφορι-κατηφορι(σε μια αλλη φαση ηταν τοση πολλη η κλιση που αναγκαστικα αμολησα τα φρενα για να κατεβω,λεγοντας απο μεσα μου οτι αν ειναι να μπλοκαρουν και να παω κουτρουβαλωντας κατω,καλυτερα να παω να σκασω και να βουτηξω στο τελος της κατηφορας σε ενα ρεματακι που ηταν απο κατω!)
Με την μπαταρια του GPS να εχει πλεον ελαχιστο ρευμα,το ανοιγα μονο σε διασταυρωσεις για να δω απλα απο που θα παμε.Λιγο πριν το κατεβασμα στο διασελλο βρηκαμε κι ενα κοπαδι απο γελαδια που τα πηγαινε για νυχτερινη βοσκη ο (ενοπλος) Αλβανος βοσκος.Για να περασει το πληθος των ζωντανων
σταματησαμε τα μοτερ γιατι αυτα φοβοντουσαν τα μηχανακι και δεν περναγαν.Αφου στολισα λιγο με μερικα..."κοσμητικα" τον Σωτηρη( ο οποιος με τις Ακραπες που φοραει στο μηχανακι ΚΑΙ δεν ακουσε που του ειπαμε να σβησει τον διακοπτη αλλα ΚΑΙ συνεχιζε να τρομαζει τα ερημα τετραποδα που ειχαν στυλωσει τα ποδια,
δεν περνουσαν και μειναμε καθηλωμενοι κανα δεκαλεπτο στο σημειο εκεινο) τελικα συνεχισαμε και με ανακουφιση φανηκαν τα πρωτα φωτα της Αετομηλιτσας χαμηλα κατω στον οριζοντα
Βεβαια τα φωτα μπορει να φαινονταν,αλλα μεχρι να φτασουμε ειχαμε ακομα κανα 12αρι χλμ αρκετα αποτομου(αλλα καμμια σχεση με το πως ειναι πιο πριν ο δρομος)κατεβασματος απο την Πετρα Μουκα(που ειμασταν) εως την βαση μας στον ξενωνα
Τα τελευταια χλμ κυλησαν απολαυστικα με την γλυκια κουραση μιας υπεροχης μερας στις κορυφογραμμες να αρχιζει να μας καταβαλλει σιγα σιγα,και οι εικονες απο την απιστευτη ομορφια του βουνου που διασχισαμε να ξεπηδουν στο μυαλο
Χωρις λοιπον κανενα απροοπτο(παρα την δυσκολη διαδρομη που καναμε σημερα) επιστρεψαμε στον ξενωνα.
Παρα το οτι το πρωϊ υπηρχαν καποιες-μικρες-αντιρρησεις για το δρομολογιο που προτεινα,τελικα το βραδυ ολοι οι συνταξιδιωτες γυρισαν ενθουσιασμενοι απο την βολτα στον Γραμμο...
Αιωρουνταν και μια γλυκοπικρη γευση,γιατι θα επρεπε την επομενη μερα να αφησουμε αυτον τον υπεροχο τοπο για να επιστρεψουμε στις βασεις μας....
Συνοπτικα σημερα:
* Καναμε 170χλμ(75ασφαλτος και 95 χωμα,τα περισσοτερα ζορικα),
*Επισκεφτηκαμε την ιστορικη(αν και καλα κρυμμενη,ελλειψει πινακιδων!) Αλεβιτσα,
*Γνωρισαμε τα ακριτικα χωρια Καλη Βρυση,Μεσοβραχο,Μονοπυλο,Τριλοφο,
*Περιηγηθηκαμε το προστατευομενο αισθητικο δασος στην περιοχη Ρεμα Μπαρουκα-Φουσια,ακριβως επανω στα συνορα,
*Πηγαμε μια βολτα(εστω και μερικων μετρων!) στην Αλβανια(στην Κιαφα Καζανιτ)
*Ειχαμε και νυχτερινη εντουραδα στην δυσκολη διαδρομη που ενωνει Γραμμοστα-Αετομηλιτσα απο τα βουνα(περναει ακριβως κατω απο κορυφες 2300-2400 μετρων!)
Τι αλλο να ζητησει κανεις!Για μενα αυτες οι ταξιδιωτικες ημερες ειναι η πεμπτουσια του ταξιδιωτη των βουνων.Και τι κριμα,να μην εχω τα οικονομικα και τον χρονο να αφιερωσω μηνες ολοκληρους για να γυρισω αυτον τον υπεροχο Γραμμο..
No comments:
Post a Comment