Συνεχισαμε και χωθηκαμε βαθια μεσα στο δασος,με τον δρομο να ανηφοριζει προς την κορυφη Πετρα.Ειχα προηγουμενως ειδοποιησει τα παιδια οτι ο δρομος σε καποιο σημειο παιζει να ειναι κομμενος(ετσι μας ειχαν πει το προηγουμενο βραδυ
στην Αετομηλιτσα).Τετοιον δρομο ομως ΔΕΝ τον χανεις,ακομα κι αν χρειαστει να γυρισεις πισω.Μετα απο λιγο φτασαμε στο δυσκολο σημειο που ειχε κοπει ο δρομος απο ενα ρεμα.Για αλλη μια φορα,τυχη αγαθη με το μερος μας:Καποιος τοπικος(οχι γκρεϊντερ παντως γιατι ο δρομος ηταν σε κακη κατασταση)
ειχε παει(με καποιο μικρο εκσκαφεα ισως?) και ειχε ριξει χωμα πανω απο τις πετρες που ειχαν κοψει τον δρομο,δημιουργωντας ετσι ενα μικρο "τραπεζι"(οπως θα ελεγαν οι φιλοι μοτοκροσαδες) αδηνοντας ετσι ενα στενο(λιγοτερο απο δυο μετρα πλατος) πατημα επιτρεποντας μας να περασουμε.
Ατυχως δεν εχουμε φωτογραφικο ρεπορταζ απο το σημειο,μιας και το φωτογραφικο τιμ ψιλβαριοταν απ'οτι φαινεται εκεινη την ωρα.Το φωτο ρεπορταζ πηρε φωτια οταν αρχισαμε να πλησιαζουμε το ρεμα Μπαρουκα και το τοπιο να ανοιγει προς τις απεναντι κορυφες του Γραμμου.
Μολις φτασαμε στο ρεμα του Μπαρουκα,καναμε μια σταση και πηραμε το μονοπατι(μικρο,10' περπατημα) που οδηγει στην συνοριογραμμη με την Αλβανια
Συναντησαμε στο σημειο που αφησαμε τα μηχανακια και ενα τζιπ της Αστυνομιας το οποιο περπολουσε την περιοχη γυρω απο την Φουσια.Οπως μας ειπαν πλεον η περιοχη επιτηρειται
απο την Αστυνομια και οχι απο Συνοριοφυλακες,μιας και ο σταθμος της Συνοριοφυλακης που υπηρχε εκει το 2008 οταν ειχα ξαναερθει εχει πια καταργηθει.
Με πληρη...πεζοπορικο εξοπλισμο λοιπον(μπουφαν,ρουχα και μποτες μοτοσυκλετας!) ανηφορισαμε το μονοπατι(με δειγματα-κατεστραμενου-δρομου) και φτασαμε ακριβως στα συνορα.
Στην περιοχη υπαρχουν κολωνακια που σημαινουν το συνορο.Καναμε και την σχετικη πλακιτσα "αμα σου ριξω μια μπουνια απο εδω,μπορει να με συλλαβει η Ελληνικη Αστυνομια?"και αλλα τετοια τερπνα,το ριξαμε στην φωτογραφηση.
Μετα απο αυτην την συντομη επισκεψη στα Αλβανικα εδαφη επρεπε να γυρισουμε στην Ελλαδα.Ειχαμε αφησει και τα μηχανακια βλεπετε.Αρχισαμε να κατηφοριζουμε προς το χωριο της Γραμμοστας,αλλα πιο πριν,λιγο μετα τα μαντρια ειχα δει παλιοτερα μια μεταλλικη κατασκευη σε υψωμα
η οποια μου ειχε κινησει την περιεργεια.Στους αλλους βεβαια πιο πριν ειχε κινησει περισσοτερο την περιεργεια το αυτοσχεδιο...κοντοσουβλι που εφτιαχναν οι τσελιγκες στα μαντρια που περασαμε!
Ρωτησαμε βοσκο αν ο δρομος που κοβει δεξια απο τα μαντρια προς την κορυφογραμμη μπορει να μας παει με τα μηχανακια
εως την αλπικη λιμνη Γκιστοβα.Με πολυ κοπανημα και αρκετη ωρα μπροστα μας αυτο θα ηταν εφικτο.Αλλα αργα το απογευμα οπως ειμαστε
εκεινη την ωρα,ηταν απιαστο ονειρο αυτο το εγχειρημα.Η εκκλησια του δημου αποφασισε να κατεβουμε στην Γραμμουστα,να κανουμε διαλειμμα
για καφε και μετα να συνεχισουμε για επιστροφη Αετομηλιτσα.Οπως ειχε ανοιξει και η ορεξη των συνταξιδιωτων,ο καφες μετατραπηκε(εκτος απο εμενα)
σε ελαφρα τσιπουροποσια και τσιμπημα μεζεδων!Τα μηχανακια αναπαυονται στην απεναντι πλατεια..
No comments:
Post a Comment