Kαι αρχιζουν τα ζορικα.Το GPS μας ανεβαζει απο εναν στενο φιδωτο τσιμεντοδρομο μεσα απο το χωριο(Κυριος οιδε που τον βρηκε ο χαρτης αυτον τον δρομο!),γεματο κοτρωνα και πρασιναδα(δειγμα οτι δεν πατιεται συχνα)
και με αργα και βασανιστικα καγκελια αρχιζουμε να ανηφοριζουμε προς τα περιφημα Κουστελαστα(τα ορεινα βοσκοτοπια των Τζουμερκων).Συντομα ο βαρυς ογκος του Καταφιδιου εμφανιζεται στον οριζοντα και η κατασταση του "δρομου" οσο ανεβαιναμε ολο και χειροτερευε.
Tα τελευταια χλμ εξελιχτηκαν σε Γολγοθα.Κλειστες στροφες επανω σε γκρεμια,ανηφορια με κυλιομενη πετρα και μυτερες κοτρωνες ετοιμες να ξεσκισουν σαμπρελες ηταν το "μενου".Ως εκ θαυματος(παρα το οτι το τελευταιο κομματι ηταν "τωρα θα σκασω κατω στις πετρες...") περασαμε χωρις απροοπτα,ο Βασιλης κι εγω βοηθηθηκαμε απο τα ελαφρια μηχανακια μας κι ο Σωτηρης απο την τεχνικη που εχει αποκτησει απο το εντουρο(ξερω ομως οτι η ψυχη του θα πηγε στην Κουλουρη ουκ ολιγες φορες προσπαθωντας να δαμασει το 950 μεσα σε αυτον τον βραχοκηπο!)
Προς εκπληξη μας(για τετοια εποχη) στα Ανω Κουστελατα,λιγο κατω απο την κορυφη,βρηκαμε τσελιγκαδες που ακομα,μιας και ο καιρος ειναι-ηταν για την ακριβεια,τωρα που γραφω αυτες τις γραμμες κι εξω ριχνει καρεκλες!-ανελπιστα καλος για την εποχη και εχουν τα "πραματα " τους ακομα στα βοσκοτοπια στο βουνο.Χαιρετησαμε τους ωραιους αυτους ανθρωπους και συνεχισαμε το sex με τα κοτρωνια εως το διασελλο στα 2200μ.Παλιος πεζοπρικος κανονας λεει οτι οσο πιο πολλη δυσκολη ειναι η διαδρομη τοσο αποζημιωνεσαι απο το σημειο που θα φτασεις...
Παροτι πιο πανω ο δρομος για τα επομενα 2χλμ(ακριβως πανω στην κορυφη δηλαδη) χειροτερεψε ακομα περισσοτερο,με ακομα πιο πολλη κροκαλα και σημεια με κατολισθησεις που ισα-ισα περναγαν τα μηχανακια,ΟΛΑ ξεχαστηκαν οταν φτασαμε στην κορυφη.
No comments:
Post a Comment